Reisverslagen
Douwe's verslag - 2024
Ik,(Douwe) heb twee maanden coschappen gelopen in Ghana. Ik zat hier samen met andere coassistenten uit Nijmegen en tropenartsen in opleiding.
Ik vond het erg leerzaam om het gezondheidssysteem in een ander land mee te maken (dit heeft me bijvoorbeeld ook meer waardering gegeven voor hoe goed het Nederlandse systeem geregeld is). Het was leuk om te zien dat in Ghana met veel minder middelen toch ongeveer 80% van de Nederlandse zorg gegeven wordt. Ik heb hier veel creatieve oplossingen gezien en geleerd over zuinig omgaan met de materialen die je hebt.
Ik kijk terug op een prachtige tijd in Ghana, waar ik veel warme en aardige mensen heb ontmoet, mooie herinneringen heb gemaakt en een schitterend land heb gezien. Tegelijkertijd werd de ongelijkheid in de wereld steeds duidelijker, naar mate ik er langer was.
Een onderwijs rijke ervaring in het Holy Family Hospital te Berekum
Het is de natste oktober 2023 in de Nederlandse meetgeschiedenis, als drie gynaecologen (Vincent Jongen, Walter Kuchenbecker en Jules Schagen van Leeuwen) het geluk hebben om ons land twee weken te verruilen voor Ghana. Het doel: een bezoek aan het Holy Family Hospital in Berekum om daar onderwijs te geven, mee te opereren bij ingewikkelde casuïstiek en om de lang bestaande banden met het ziekenhuis te versterken. En ik deel dit geluk want ik (Tycho Oudman) mag, als arts internationale gezondheidszorg en tropengeneeskunde (AIGT) in opleiding, met hen mee.
Onze reis begint in de hoofdstad, waar we mee lopen aan een ‘Breast cancer awareness march’, een optocht die jaarlijks wordt georganiseerd om meer bewustzijn rondom borstkanker te creëren en ook om de mythes erover uit de wereld te helpen. Een indrukwekkende organisatie weet het drukke marktleven in de hoofdstad urenlang roze te kleuren met een parade van duizenden zingende en dansende mensen. Mijn opleider had me in Nederland al verteld dat de Ghanese bevolking opvallend vrolijke, kleurrijke en verwelkomende mensen zijn en ik moest hem vanaf het eerste moment gelijk geven.
We vliegen van de hoofdstad Accra landinwaarts naar Sunyani, hoofdstad van de provincie waarin het ziekenhuis van Berekum ligt. We worden verwelkomd door een oud-collega en bovenal goede vriend van een van de meereizende gynaecologen die hier jarenlang als tropenarts heeft gewerkt. “Toen was de weg naar dit afgelegen ziekenhuis nog omgeven door doodskist-winkels, en zaten er gieren op het dak van het ziekenhuis” vertelt hij. En, hoewel er nog enkele van deze coffin-shops bestaan, is er gelukkig geen gier meer te bekennen. Het ziekenhuis lijkt weinig meer op de verhalen van toen: er staat nu een groot complex aan gebouwen verbonden door overdekte paden, een ICT-afdeling, een CT-scan en als kroon op de langdurige samenwerking met onze stichting: een gloednieuw moeder-kind-centrum. Indrukwekkend.
Toch worden ook de vele uitdagingen waar het ziekenhuis mee kampt snel zichtbaar, zoals tekorten aan materiaal en personeel. Relatief simpele apparaten die in de meeste landen beschikbaar zijn voor iedere verloskamer, moeten hier worden gedeeld met een hele afdeling. Voor mij is deze samenwerking inspirerend. De artsen hebben voor de meeste uitdagingen trucjes en omwegen bedacht. Schaarste maakt creatief.. Waar nodig weten mijn reisgenoten mee te denken, bijvoorbeeld door met bestaand materiaal een observatieruimte voor risico-volle-zwangeren in te richten.
Na het geven van enkele onderwijsmiddagen en een bijzondere overnachting bij een opvang voor kinderen met een beperking (https://operationhandinhand.nl/), is het tijd om weer terug te keren naar het regenachtige Nederland. Zo warm als het welkom was, zo is ook het afscheid. Een vol en geslaagd programma om op terug te kijken. ‘Minder vol dan het vorige bezoek’, wordt opgemerkt. Een trend die mijns inziens alleen maar kan worden aangemoedigd. Een samenwerking die steeds minder gebaseerd is op noodzaak, en steeds meer op wederzijds leren. Hopelijk tot snel Ghana, medaase.
Tropenstage
Michelle, Jort en ik (Joni) hebben twee maanden onze tropenstage gelopen in Ghana. De eerste drie weken in het St. Theresa's Hospital in Nkoranza en aansluitend vijf weken in het Holy Family Hospital in Berekum.
Bij de reis met de bus van Accra naar Nkoranza al direct een goede indruk gekregen van Ghana. In Nkoranza verbleven wij op het terrein van PCC Hand in Hand Project (een verblijf voor gehandicapte kinderen in Ghana, opgezet door Nederlandse tropenartsen), het ziekenhuis was nog geen vijf minuten lopen op hetzelfde terrein. Bij zowel het ziekenhuis als PCC direct een heel warm welkom gehad, iedereen is heel vriendelijk en wil graag helpen. Het ziekenhuis is wat kleiner dan het Holy Family in Berekum, het is leuk om de verschillen te zien en hier zijn vaak meer mogelijkheden om zelf ook dingen te doen. Wij hebben vooral op de spoedeisende hulp, de kinderafdeling en de OK (hier het theater genoemd) meegelopen.
In Berekum verbleven wij in het Obruni huis samen met twee andere tropenartsen in opleiding en drie overige coassistenten, dit zorgde ervoor dat we daar direct een rondleiding kregen en goed werden opgevangen. In het Holy Family Hospital hebben wij onder andere stage gelopen op de kinderafdeling, de chirurgie, de NICU en de spoedeisende hulp. De middagen werden onder andere gevuld met volleyballen en voetballen met de Ghanese ziekenhuismedewerkers.
Al met al was het een leuke en leerzame stage, veel verrassende en bijzondere dingen gezien en een goed beeld gekregen van de tropengeneeskunde. In de weekenden hebben we tripjes gemaakt naar onder andere Mole Park, Lake Bosumtwi, Kumasi en Cape Coast/Elmina met de overige coassistenten, zeker aan te raden!
Stageverslag, Lukas en Angelique – januari/maart 2023
Lukas en ik hebben twee maanden stage gelopen in het Holy Family Hospital te Berekum en in het Fountain Care Hospital in Sampa. We hebben stage gelopen bij de interne geneeskunde, chirurgie, obs&gyn, kindergeneeskunde en de SEH. We hebben veel gezien en dingen meegemaakt die veel indruk op ons hebben gemaakt. Je krijgt een goed beeld van wat tropengeneeskunde inhoudt, ondanks dat er redelijk veel medische mogelijkheden zijn zoals een CT-scan en endoscopie.
Verder spreken de patiënten voornamelijk twi, waardoor je vaak wel een vertaler nodig hebt om patiënten te spreken. Als je een avonddienst op de spoed doet, heb je een grote kans dat je een patiënt zelf kan zien. De Ghanese collega’s waren aardig en naast het samenwerken in het ziekenhuis hebben we onder andere spelletjesavonden georganiseerd en is er een mogelijkheid om door de weeks te gaan volleyballen of te voetballen op het HFH terrein met de collega’s.
In Sampa heb je de kindergeneeskunde en obs&gyn. Wij hebben daar vooral op de kindergeneeskunde afdeling gezeten. Het ziekenhuis is kleiner dan dat in Berekum. De kinderarts kiest interessante patienten voor je uit waarbij je de volledige anamnese moet doen en bespreekt deze dan persoonlijk met je.
Naast het ziekenhuis is er genoeg ruimte om het land verder te verkennen. In de weekenden zou je bijvoorbeeld naar Mole National park, Cape Coast, Kumasi, Kintampo en Lake Bosumtwi kunnen gaan. Al met al is stagelopen in Berekum/Sampa een sterke aanrader!
  |
  |
Ghana tropenstage – Holy Family Hospital Berekum - november 2022
Ik heb een acht-weekse tropenstage in Ghana gelopen. Van de acht weken heb ik één week in Hwidiem (St. Elizabeth Catholic Hospital) stage gelopen en zeven weken in Berekum (Holy Family Hospital). Ik heb besloten om meerdere afdelingen te kijken omdat ik zoveel mogelijk verschillende indrukken wilde krijgen. In Hwidiem heb ik bij de KNO meegelopen, en in Berekum heb ik bij de spoed, interne geneeskunde, kindergeneeskunde en chirurgie gezeten.
Accommodatie en kosten
Op beide locaties is er een guesthouse waar coassistenten kunnen verblijven. In Berekum is het huis op het ziekenhuisterrein en in Hwidiem is het huis tegenover het ziekenhuis. Het huis in Berekum is groter en wat luxer dan in Hwidiem, maar beide zijn comfortabel om enige tijd in te verblijven. Bijvoorbeeld is in Berekum een grotere keuken en een wasmachine. In de buurt van beide huizen is er een markt en kleine winkels waar je de meeste producten kan kopen. Westerse producten zoals Nutella of kaas kan je helaas hier niet kopen. In Hwidiem is er maximaal ruimte voor twee coassistenten terwijl in Berekum er ruimte is voor zes tot acht coassistenten.Veiligheid
Ghana is het perfecte land voor een eerste solo ervaring in Afrika maar ook voor een leuke tijd met de andere coassistenten. Het grootste pluspunt is dat alles relatief goed geregeld is binnen en buiten het ziekenhuis. Reizen is niet te moeilijk en ik heb me nooit onveilig gevoeld. Iedereen in het ziekenhuis is bereid je te helpen en er is altijd één Ghanese contactpersoon die 24h per dag bereikbaar is (dr. Mintah in Berekum en dr. Muanah in Hwidiem).Hoe is het om coschappen te lopen?
Coschappen in Ghana lopen was een plezierig ervaring met name door de collega’s. Alle artsen en house/medical officers zijn altijd bereid om ziektebeelden of behandelingen verder uit te leggen. Het kennisniveau van de Ghanese artsen is hoog. Zij hanteren vaak de Engelse of de Amerikaanse protocollen. Om veel uit deze ervaring te halen is het belangrijk om proactief te zijn. Er zijn veel mogelijkheden wat betreft het uitvoeren van medische handelingen als je hiernaar vraagt. Ook krijg je goeie inhoudelijke antwoorden op de vragen die je stelt. Je wordt bijna nooit gevraagd om dingen te doen waarbij je je niet comfortabel voelt. Je mag zelf het aantal weken kiezen die je bij een afdeling blijft. De voertaal is Engels. Dat betekent dat alle documenten in het Engels zijn en wanneer er over een patiënt wordt gepraat, dit in het Engels gebeurd. Echter kunnen sommige patiënten geen Engels. Daarom wordt de anamnese vaak in het Twi afgenomen. Verder worden vaak grapjes in het Twi gemaakt tussen de artsen..Wat neem ik mee?
Ik zou iedereen aanraden om coschappen in Ghana te lopen. Het is een unieke ervaring die mij op een persoonlijk en professioneel niveau heeft verrijkt. Mijn kennisniveau is zeker toegenomen tijdens deze stage. Ik heb veel verschillende ziektebeelden voorbij zien komen en de verschillende presentaties daarvan. Een groot deel van deze ziekten komen vooral in Afrika voor en zal ik niet snel nog eens tegenkomen. Buiten de coschappen om heb ik veel kunnen doen. In het weekend kan je uitjes organiseren naar de mooiste plekken in Ghana. Verder worden soms klinische of non-klinische activiteiten door het ziekenhuis georganiseerd en het is zeker leuk om hieraan mee te doen. Voorbeelden hiervan zijn een hechtcursus of de ‘breast cancer march’. In Berekum hangt er een heel prettige en open sfeer waardoor het een fijne plek is om coschappen te lopen, met name omdat het zo'n andere omgeving is dan je gewend bent.Eén van de aspecten die mij het meest is opgevallen is het feit dat artsen hier in Ghana meer kunnen doen met minder. Zeker is er een gebrek aan adequate diagnostische instrumenten en aan adequate behandelingen. Echter kunnen artsen met de beperkte middelen die ze tot hun beschikking hebben redelijk veel voor patiënten betekenen. Coassistent B.P.
Stageverslag, Anouk, Charlotte en Lisa - juni en juli 2022
Ik (Anouk) heb samen met Charlotte en Lisa twee maanden coschappen gelopen in het Holy Family Hospital in Berekum. Na een flinke reis werden wij op het ziekenhuisterrein warm ontvangen door de andere coassistenten die al een tijd daar zaten.We verbleven in het Obruni (wat ‘blanke’ betekent in Ghanees) huis samen met de andere coassistenten en tropenarts in opleiding. Het huis is gevestigd op het ziekenhuisterrein en iedere ochtend liepen we hierover naar de overdracht. Om half 8 ’s ochtends begon de overdracht in de kerk. Iedere ochtend droegen de house officers de bijzondere casussen voor van de dag/nacht ervoor. Hierna ging iedereen naar zijn eigen afdeling. We hebben onder andere meegelopen op de spoedeisende hulp, kinderafdeling, gynaecologie en NICU.
Daarnaast hebben we nog twee weken coschappen gelopen in het St. Elizabeth Catholic Hospital in Hwidiem. Dit is een kleiner ziekenhuis waar er andere specialismen aan bod kwamen. Zo hadden ze hier een MKA- en KNO-chirurg. In beide ziekenhuizen werden we erg warm en welkom ontvangen. Ze wilden ons veel leren en stonden open voor het uitwisselen van ervaringen. In de weekenden hebben we tripjes kunnen doen naar onder andere Mole National Park, lake Bosumtwi en Cape Coast. Al met al was het een erg bijzondere en indrukwekkende ervaring die we voor geen goud hadden willen missen.
Anouk
Stageverslag Fleur en Christa - voorjaar 2022
In het voorjaar van 2022 heb wij twee maanden coschappen mogen lopen in het Holy Family hospital in Berekum. Wij hadden het geluk dat we weer als de eerste twee coassistenten naar Berekum konden gaan, na een lange tijd stilte door COVID. Door deze lange stilte was het aan het begin nog niet helemaal duidelijk wat we als coassistenten konden doen, maar dat maakte het voor ons juist leuk om dat te herontdekken. Ook hadden we hierdoor meer flexibiliteit en konden we zelfs kiezen wat wij het meest leerzame vonden om te zien. We hebben op meerdere afdelingen mee kunnen lopen. Van de spoed tot chirurgie en gynaecologie, waaronder ook verloskunde. De artsen, house officers en medical officers waren allemaal erg gastvrij, onderwijsminded en bijzonder geïnteresseerd ook in ons. Dit maakt dat we niet alleen veel geleerd hebben, maar ook hele goede vrienden hebben gemaakt. We organiseerden vaak spelletjes avonden waar onze nieuwe collega's en vrienden ook naar toe kwamen.Op de verschillende afdelingen kom je van alles tegen wat je in Nederland nooit zou zien. Aan de ene kant vanwege het voorkomen van andere ziekten zoals malaria en hiv, maar aan de andere kant ook door de armoede en beperkte mogelijkheden. Aan het begin was dit even wennen, maar het was voornamelijk erg leerzaam voor ons om te zien. Het is knap hoe de mensen daar hun uiterste best doen om, met de mogelijkheden die ze hebben, toch het beste voor de patiënt te willen bereiken. Maar het blijft ook lastig om te zien als een patiënt niet de hulp kan krijgen die voor ons in Nederland zo vanzelfsprekend is.
Naast Berekum zijn we ook even in het St. Elisabeth’s hospital geweest in Hwidiem. Dit is een vergelijkbaar ziekenhuis met voor ons gevoel iets meer ontwikkelde apparatuur en artsen. Zo hadden ze hier bijvoorbeeld een MKA-chirurg, die tevens de medical director was. Het was erg interessant om even in dit ziekenhuis mee te kunnen lopen, om het in vergelijking te zien met het HFH in Berekum. Ook daar werden wij erg gastvrij ontvangen en verbleven we in een huisje tegenover het ziekenhuis. Het maakt het een extra leuke ervaring om op of dichtbij het ziekenhuis terrein te wonen, waardoor je echt wordt opgenomen in het ziekenhuis leven.
Naast de dagen in het ziekenhuis, hebben we in de weekenden kunnen genieten van prachtige tripjes naar verschillende plekken in Ghana. Zo zijn we naar mole national park gegaan op Safari, naar de watervallen en naar cape coast waar we ook oog in oog zijn gekomen met het slavenverleden van Afrika en Ghana. Iets wat wij ook erg belangrijk vonden om te zien.
Ghana heeft ons een levenservaring geboden die we voor altijd met ons mee zullen dragen. Het geeft je een andere kijk op de wereld en ervaring die als toekomstige dokters veel zal bijdragen aan hoe wij de zorg zien. Het is een ervaring om nooit te vergeten!
 |
 |
 |
Status september 2020
Als gevolg van de Corona maatregelen zijn we tot nu toe niet in de gelegenheid mensen naar Berekum te sturen en hebben daardoor ook geen reisverslagen voor U.December 2019
Vanaf het eind van 2019 heb ik drie maanden coschappen mogen lopen in het Holy Family Hospital in Berekum. In deze tijd heb ik meerdere disciplines mogen meemaken zoals spoedeisende hulp en kindergeneeskunde. Daarnaast heb ik een kijkje gekregen in de sociaal geneeskundige projecten die het ziekenhuis heeft, zoals de hiv-kliniek en wekelijkse huisbezoeken bij patiënten die niet de middelen hebben om naar het ziekenhuis te komen.Het ziekenhuis is mede door de hulp van deze stichting constant bezig met het verbeteren van de zorg die zij leveren aan de lokale bevolking. Zo is er tijdens mijn verblijf in Berekum een nieuwe oogkliniek geopend. Het ziekenhuis en de specialisten zijn gericht op onderwijs, waardoor het een uitstekend leerklimaat is voor zowel westerse coassistenten als lokale verpleegkundigen en Physician assistants.
Naast mijn tijd in Berekum ben ik als een van de eerste coassistenten een aantal weken in het St. Elizabeth Catholic Hospital in Hwidiem geweest. Het ziekenhuis is iets kleiner dan het Holy Family Hospital, maar heeft een heel ander soort specialisten in dienst (zoals een kaakchirurg en KNO-arts). Dit resulteerde in een leerzame verdieping op de ervaringen die ik in Berekum heb opgedaan.
De passie en het doorzettingsvermogen van de artsen in Berekum en Hwidiem om zorg te blijven verbeteren ondanks gebrekkige middelen is inspirerend. Deze stage geeft je naast kennis over tropische ziekten, ook inzichten in maatschappelijke, financiële en culturele invloeden binnen de zorg. Voor mij was dit een fantastisch avontuur in een gastvrij en prachtig land! Medase paa!
 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
November 2019
Aan het eind van deze zomer heb ik 8 weken stage mogen lopen in Ghana, waarvan 6 weken in het Holy Family Hospital in Berekum, en 2 weken in Fountain care hospital in Sampa. Tijdens mijn tijd in Berekum heb ik onder anderen de eerste hulp en de obstetrie en gynaecologie gezien.Het coschap bestond uit een gezamenlijke overdracht voor alle afdelingen in de ochtend, waarbij alle artsen en arts-assistenten aanwezig zijn. Vervolgens ga je met de arts samen naar de afdeling, om daar de rondes te doen. Dankzij de bijdragen vanuit de stichting, is er een prachtig gebouw voor de Maternity ward gebouwd, waar ook veel van onze westerse luxe te vinden is, zoals laptops en computers, maar ook een mooi echo-apparaat. De zorg rondom de obstetrie is tevens goed verzorgd. Er lopen veel verloskundigen en verloskundigen in opleiding rond, die veel weten en ons als westerse coassistenten ook graag dingen leren. Ook de Nederlandse tropenarts en tropenarts in opleiding, die werken in Berekum, zijn beiden werkzaam binnen de obstetrie en gynaecologie. Mede dankzij hen is de zorg in het Holy Family Hospital erg goed voor een regionaal ziekenhuis in Ghana.
Daarnaast ben ik ook nog 2 weken in Sampa geweest. Een relatief klein ziekenhuis, met aan het roer Dokter Duodo, een gepassioneerde kinderarts die dit ziekenhuis heeft opgezet. Binnen dit ziekenhuis lopen veel Physician assistants (PA-ers) rond, die onder anderen de rondes op de afdelingen doen, en die de OPD (out patient clinic, de spreekuren) doen. Ook hier rondlopen was erg leerzaam, omdat het hier nog weer lastiger was om de juiste middelen aan te bieden, en omdat veel mensen het ziekenhuis moeilijk konden bereiken, en daarom vaak later kwamen met problemen. Maar dankzij de passie die hier in het ziekenhuis duidelijk voelbaar was, redden ze hier ook in dit ziekenhuis om goede zorg te leveren.
Naast het ziekenhuis is het leven in Ghana en in Berekum ook erg leuk en leerzaam, en loont het echt om je onder te dompelen in de Ghanese cultuur. Leer een paar woorden Twi, en proef van de Foefoe, het lievelings eten van veel Ghanezen. Ook hebben wij enkele uitjes gemaakt, naar onder anderen de stad Kumasi en naar het Mole national Park.
September 2019
Dankzij mijn stage in Berekum heb ik een andere wereld leren kennen, zowel in medisch als in cultureel opzicht. Ik ben blij dat ik een dubbele stage heb gedaan van 14 weken in totaal, waardoor ik goed heb kunnen wennen en meedraaien. Ik heb ervaren dat het eindeloze uitdagingen en ook frustraties met zich meebrengt om te werken in een ziekenhuis waar maar weinig middelen beschikbaar zijn. De kundige specialisten werken ongelooflijk hard om alles draaiende te houden, daar heb ik veel respect voor. Mooi om te ervaren vond ik dat geneeskunde altijd geneeskunde blijft, waar ook ter wereld. Ik heb veel geleerd van deze stage in alle mogelijke opzichten en zal deze ervaring meenemen voor de rest van mijn leven.Reisverslag van Sarika en Carlijn
Gedurende de afgelopen twee maanden zijn we (Sarika en Carlijn) naar Ghana geweest voor ons coschap tropengeneeskunde. De eerste zes weken hebben we doorgebracht in het Holy Family Hospital in Berekum. De laatste twee weken zijn we in het Fountain Care Hospital in Sampa geweest. Het Holy Family Hospital is een relatief groot regionaal ziekenhuis met verschillende afdelingen: spoedeisende hulp, interne geneeskunde, chirurgie, kindergeneeskunde, psychiatrie, en gynaecologie en obstetrie,
Verder beschikt het ziekenhuis over een klinisch chemisch laboratorium en een röntgenapparaat. Om zoveel mogelijk te kunnen leren zijn we elke week van afdeling gewisseld. Op de meeste afdelingen wordt in de ochtend visite gelopen langs de opgenomen patiënten. In de middag is er op specifieke dagen polikliniek, out patient Clinic (OPD). Hoewel Engels de officiële landstaal is, spreken de meeste patiënten Twi. Met hulp van een Ghanese student of verpleegkundige hebben we zelf patiënten kunnen zien.
Het Fountain Care Hospital is enkele jaren geleden opgezet door dr. Douadou. Tijdens zijn specialisatie tot kinderarts vond hij dat de zorg in Sampa ondermaats was, m.n. voor kinderen. Dr. Douadou heeft destijds zelf het ziekenhuis langzaam opgebouwd. Naast Dr. Douadou werkt er nog een basisarts in het ziekenhuis dat zich met name richt op de gynaecologie en obstetrie. Verder zijn er meerdere PA-ers aanwezig die de overige afdelingen en de OPD runnen. Naast de kindergeneeskunde en gynaecologie en obstetrie is er een kleine interne afdeling voor mannen en vrouwen. In het ziekenhuis kan een algemeen bloedbeeld ( geen uitgebreid laboratoriumonderzoek ) en echografisch onderzoek worden uitgevoerd. Voor overig aanvullend onderzoek of medisch specialistische vraagstukken moeten patiënten naar Berekum ( op 2-3 uur rijden ) of naar Sunyani ( 3-4 uur rijden ).
Het was een zeer leerzame ervaring om in beide ziekenhuizen mee te lopen en het verschil tussen beide ziekenhuizen te observeren. Het was interessant om de visie van artsen en PA-ers te horen en met hen te sparren over de ziekten en verschillen in behandeling tussen Ghana en Nederland. In Sampa was het onderr andere mooi om te zien hoe het gebruik van bijvoorbeeld antibiotica zoveel mogelijk wordt gereduceerd. Dit was ten opzichte van het ziekenhuis in Berekum een groot verschil. Kortom een geweldige ervaring om twee maanden in Ghana te leven en mee te kunnen kijken in een voor ons totaal andere medische setting.
Sarika Hogendoorn
Carlijn Veldman
Reisverslag
Afgelopen zomer heb ik als onderdeel van mijn master Geneeskunde 6 weken stage gelopen in het Holy Family Hospital in Berekum. De weken zijn voor mijn gevoel omgevlogen, ik heb het erg naar mijn zin gehad en was met liefde een poosje langer gebleven!
In mijn zes weken heb ik meegelopen op de afdelingen spoedeisende hulp, chirurgie, gynaecologie, verloskunde en kindergeneeskunde. Het coschap bestond uit de algemene overstracht 's-ochtends, visites lopen op de afdelingen, spreekuur doen op de polikliniek en assisteren bij operaties op de OK. Omdat ik overal maar kort meeliep, was het af en toe lastig om zelfstandig te werken. Toch heb ik alles bij elkaar erg veel kunnen zien, doen en ontdekken! In mijn ogen is het Holy Family Hospital een ziekenhuis dat goed in elkaar zit en veel potentie heeft om zich nog verder te ontwikkelen. Mede ook door het harde werk van de aanwezige tropenarts en tropenartsen in opleiding wordt er zienderogen struktuur aangebracht in de manier van werken, wordt de aanwezige kennis aan elkaar overgegeven en uitgebreid en leert men veel van elkaar. Ik heb zelf erg veel geleerd over de tropengeneeskunde: niet alleen over ziekten die ik nooit eerder had gezien maar ook over de culturele, maatschappelijke en financiële aspecten rond om de zorg in Ghana. Wat voor mijzelf het belangrijkste was: ik heb kunnen ervaren hoe het is om als "arts" in de tropen te werken. Voor mij was dit avontuur enorm positief en leerzaam, ik heb kunnen vaststellen dat mijn enthousiasme voor tropengeneeskunde alleen maar is vergroot en hoop in de toekomst op meer plekken te mogen werken zoals het Holy Family Hospital!
Drie coassistenten uit Amsterdam, april-mei 2019:
Afgelopen maanden hebben wij vijf weken stage gelopen in het Holy Family Hospital in Berekum en drie weken in het Fountain Care Hospital in Sampa: een prachtige ervaring!
In het ziekenhuis rouleer je over verschillende afdelingen en leer je veel over ziektebeelden die je in Nederland niet of nauwelijks ( meer ) ziet, en over de soms zeer verschillende diagnostische en therapeutische benadering. Als dokter in Ghana kom je voor hele andere uitdagingen te staan, onder andere op het gebied van communicatie met de patient, de planning van afspraken ( ook in relatie tot de reisafstand van de patient ) en de soms te hoge kosten van de behandeling.
Behalve de serieuze medische zaken, is er gedurende je stage ook ruim voldoende mogelijkheid om je even inwoner van Ghana te voelen. Laat je verbazen door de enorme gastvrijheid van de lokale bevolking, de cultuur, religie, taal, de toeristische highlights, maar ook juist de lokale plekken waaronder de dagelijkse markt, en het lekker warme klimaat.
Wij hopen in de toekomst als specialist nog eens terug te mogen komen! Medase paa!
Semi-arts AEB maart-april 2019:
In bovengenoemde periode heb ik een deel van mijn semi-arts stage gelopen op de labour ward van het Holy Family Hospital in Berekum. Een uitermate geschikte plek, als je verloskunde in een andere cultuur wilt mee maken of geïnteresseerd bent in tropengeneeskunde.
Deze plek is zowel geschikt als M2 coschap om geneeskunde in de tropen op verschillende afdelingen te ontdekken, maar ook als semi-arts stage. Bij een semi-arts stage heb je de mogelijkheid om langere tijd op één afdeling te lopen, waardoor je meer verantwoordelijkheid krijgt, maar ook beter begrijpt wat er gebeurd op een afdeling. Het is belangrijk om aandacht te besteden aan de taal en cultuur. Wanneer je dat doet, zal je merken dat staf meer dan bereid is om je mee te nemen in het ziekenhuis, maar ook daarbuiten. Dus tip: bereid je alvast een beetje voor op de cultuur en leer vast wat woordjes Twi! Daarnaast is mijn advies om altijd een open blik te houden. Misschien gaan dingen in de tropen wel heel anders dan je gewend bent, maar over het algemeen hebben ze er een goede reden voor en probeer daar dan maar achter te komen ;)
Kortom, ik kan iedereen een coschap of semi-arts stage in de tropen aanraden. Een mooie leerzame ervaring in een open en gastvrij land!
Tropencoschap, 10-01-2019 t/m 08-03-2019
Wij zijn Marije en Floor, we zijn co-assistenten van het Isala in Zwolle nen zijn via dr. De Haan bij de tropenstage in Ghana gekomen. In 12 uur vlieg je van Amsterdam naar Accra, waarbij de in 12 uur tijd in een compleet andere wereld terecht komt. De geur, de warmte, het geluid, de mensen en het verkeer ( en de warmte!!): een grote chaos. Maar gelijk komt er een Ghanees op je af om te helpen. De mensen zijn hier ontzettend warm en vriendelijk. Op straat moet je wel wennen, want je wordt als een soort Sinterklaas door alle kinderen nageroepen met 'Obruni' ( wat blanke betekent ).In 2 dagen zijn we naar Berekum gereden, al een hele ervaring op zichzelf. Inhalen, toeteren, gat in de weg, auto's waarvan geen enkel onderdeel meer door de APK zou komen.. maar het werkt! we zijn in ieder geval heelhuids aangekomen.
Eenmaal in Berekum worden we verwelkomd door de andere co-assistenten en die namen ons ook mee naar de overdracht op maandag ochtend om half 8. Je komt in een kleine ruimte met een ventilator ( gelukkig ). De overdracht is gelijk al anders. Een van de verschillen: artsen dragen in principe hun eigen kleding. Als een arts een doktersjas daagt, is dit een jas van een Nederlands ziekenhuis gekregen van co-assistenten. Een volgend verschil: Taalbarrière! en dan hebben we het met name over de uitspraak van het Engels.
De eerste twee weken hebben we meegelopen met een medical offiver op de Emergency Unit, met wie we samen de 'rounds' ( visite ) liepen. De allereerste dag was het voornamelijk wennen aan de warmte en het vele staan. De faciliteiten van het ziekenhuis zijn beperkter. Daarnaast viel ons gelijk een andere manier van patientencontact op. Maar na een aantal dagen ben je gewend aan de warmte en de drukte en zie je binnen de beperkingen die er zijn ook tal van mogelijkheden: denkend aan lab onderzoek, ultrasounds en ook X-rays.
Na twee leerzame en interactieve weken op de spoed zijn we ook nog langs de internal medicine, pediatrics, labour and maternity unit geweest. De maternity is hier de grootste unit, wanneer je geïnteresseerd bent in de gynaecologie/obstetrie ben je zeker op het juiste adres!
We hebben daarnaast oon een aantal uitstapjes in het weekend gemaakt met onze mede co-assistenten uit Nijmegen ( Mole, Techiman, Kumasi, de waterfalls of Kintapo en af en toe een dagje aan het zwembad in Sunyani bij hotel Eusbeth ).
Deze weken laten een onuitwisbare indruk achter. Het is zeker aan te raden om hier je tropenstage te lopen!!
Coassistent JJ, bezoek Februari-April 2018:
Niet alleen medisch-inhoudelijk is het coschap in het Holy Family Hospital Berekum leerzaam, ook juist het leven aldaar geeft de gehele ervaring een extra dimensie.
Het (leren) omgaan met een wezenlijk andere cultuur, andere gewoonten, andere praktijk, ander klimaat en natuurlijk andere ziektebeelden zijn mijns inziens erg waardevol.
De ervaring was er dan ook een een uit duizenden; soms moeilijk en heftig maar overwegend erg positief. Ghana bleek een kleurrijk en gastvrij land met een grote glimlach!
 Oudste moskee in Ghana: ca 600 jaar |
 Ebola waarschuwing |
 Flamboyant |